mocno uderzyć

См. также в других словарях:

• mocno — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., mocnoniej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z dużą siłą, energią; silnie, energicznie, krzepko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocno uderzyć, ścisnąć, kopnąć, przykręcić. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• mocno — mocnoniej 1. «z siłą, w sposób znamionujący siłę; silnie, energicznie, krzepko» Szarpnąć coś mocno. Ucałować, uścisnąć, uderzyć kogoś mocno. Ująć coś mocno w dłonie. ◊ Stanąć mocno (na nogach) «poczuć się pewnie w danej sytuacji życiowej, zdobyć… …   Słownik języka polskiego

• podciąć — dk Xc, podetnę, podetniesz, podetnij, podciąćciął, podciąćcięła, podciąćcięli, podciąćcięty, podciąćciąwszy podcinać ndk I, podciąćam, podciąćasz, podciąćają, podciąćaj, podciąćał, podciąćany 1. «obciąć coś od spodu, ściąć coś tnąc od dołu,… …   Słownik języka polskiego

• zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …   Słownik języka polskiego

• dojechać — dk, dojechaćjadę, dojechaćjedziesz, dojechaćjedź, dojechaćjechał dojeżdżać ndk I, dojechaćam, dojechaćasz, dojechaćają, dojechaćaj, dojechaćał 1. «jadąc zbliżyć się do kogoś lub do czegoś; dotrzeć gdzieś, zajechać» Dojechać w porę na miejsce.… …   Słownik języka polskiego

• łupnąć — dk Va, łupnąćnę, łupnąćniesz, łupnąćnij, łupnąćnął, łupnąćnęła, łupnąćnęli, łupnąćnięty, łupnąćnąwszy 1. forma dk czas. łupać (p.) 2. pot. «mocno uderzyć, walnąć; spaść z trzaskiem, hukiem; trzasnąć» Łupnął go kijem. Łupnął głową o ścianę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek …   Słownik języka polskiego

• przysolić — dk VIa, przysolićlę, przysolićlisz, przysolićsól, przysolićlił, przysolićlony przysalać ndk I, przysolićam, przysolićasz, przysolićają, przysolićaj, przysolićał, przysolićany 1. «dosypać soli do czegoś; osolić, dosolić» Przysolić zupę. 2. rub.… …   Słownik języka polskiego

• zaprawić — dk VIa, zaprawićwię, zaprawićwisz, zaprawićpraw, zaprawićwił, zaprawićwiony zaprawiać ndk I, zaprawićam, zaprawićasz, zaprawićają, zaprawićaj, zaprawićał, zaprawićany 1. «dodać coś do czegoś, wymieszać coś z czymś dla nadania odpowiedniego… …   Słownik języka polskiego

• zdzielić — dk VIa, zdzielićlę, zdzielićlisz, zdziel, zdzielićlił, zdzielićlony pot. «mocno uderzyć» Zdzielić kogoś kijem, pięścią. Zdzielić kogoś w kark, w głowę, po karku, po głowie. Zdzielić konia batem …   Słownik języka polskiego